34 jaar Schneckenflügel – bedankt Karl-Heinz

Wij willen ons bedanken en afscheid nemen van onze fantastische collega en voormalig productieleider Karl-Heinz Gerdes die van zijn welverdiende pensioen gaat genieten. In de afgelopen 34 jaar heeft hij vele veranderingen in het bedrijf meegemaakt, meegewerkt aan nieuwe ontwikkelingen en een belangrijk stempel gedrukt op ons unieke fabricageproces. Als oudste “Schneckenflügler” in de productie kan hij vele verhalen vertellen. Daarom stoppen we nu met schrijven en laten we Karl-Heinz spreken.

Hallo Karl-Heinz, 34 jaar Schneckenflügel? Was dat niet vervelend?

Tja, dat dacht ik in het begin ook. (lacht) Ik ben opgeleid als automonteur en heb vervolgens in de werktuigbouw gewerkt, voornamelijk op het gebied van maatwerk stansen voor onder andere trekkers en aanhangers. 1988 kwam ik in dienst van de EIMA, waaruit in 2016 C.E. Schneckenflügel is ontstaan. In het begin dacht ik ook: “Dit houd ik niet lang vol” maar ik heb me nooit verveeld en dus ben ik gebleven. Ik werkte eerst bij de stans, daarna aan de pers en vanaf 1998 als productieleider.

Wat is het spanende aan de productie bij Schneckenflügel?

Ik heb altijd veel belangstelling gehad voor de veelzijdigheid in de werktuigbouw. En bij Schneckenflügel kwam er steeds weer iets nieuws. Aan de ene kant worden er heel veel verschillende schroefbladen gemaakt. Aan de andere kant is de techniek steeds verder ontwikkeld. We hebben zelfs een eigen pers voor de grote schroefbladen gebouwd.

Schroefbladen maken is handwerk, de manier waarop wij de schroefbladen nu maken, moest eerst nog worden ontwikkeld. Nu scholen we de nieuwe medewerkers in deze technieken. Vandaag lachen we soms over de manier waarop we vroeger te werk gingen. Bij één opdracht hebben we door proeven met ontelbare schroefbladen stapsgewijs naar het ideaal van de klant toegewerkt. We hebben de matrijs aangepast en andere varianten uitgeprobeerd tot het perfect was. We zeiden toen lachend: “Nu hoeven we niets meer te lassen en kunnen we de bladen gewoon plakken.”  Zo nauwkeurig paste alles. Tegenwoordig is een dergelijke precisie bij ons de norm.

Dat wil zeggen, er ging toen niets meer mis?

Ook nu zijn er nog dagen waarop een opdracht gewoon niet perfect wil lukken. Het blijft toch handwerk.

Dat proberen we ook de nieuwe medewerkers bij te brengen. Ik vertel dan vaak het verhaal hoe ik ooit een schroefblad in de hoek heb gesmeten. Voor een opdracht had ik een enorm aantal matrijzen uitgeprobeerd, minder druk, meer druk. Het wilde niet lukken. Toen heb ik eerst een andere opdracht uitgevoerd en ben ik de volgende dag opnieuw begonnen. Toen ging het ineens wel. Dat moet je ook kunnen. Rustig blijven en opnieuw beginnen.

Aan de andere kant heb ik er een soort gevoel voor ontwikkeld. Dat kan niet iedereen. De techniek kun je leren maar als je geen gevoel voor het werk hebt, kom je niet verder. Dan maakt het niet uit hoe hard je werkt. Ik heb ook sommige medewerkers alles “met handen en voeten” moeten bijbrengen. Een collega sprak in het begin niet veel Duits maar had wel talent. Tegenwoordig heeft hij een leidinggevende functie.

Hoe is de techniek veranderd?

De technische vooruitgang is geweldig: maatwerk snijden met lasertechniek en later met de plasma-installatie. Wat we nu met de nieuwe pers, met behulp van kranen en speciale materialen voor afmetingen kunnen maken, dat zou vroeger ondenkbaar zijn geweest. Ook het overzicht is anders met de moderne software voor de besturing van de productie. We hebben nu Industry 4.0 compatibele machines.

We kunnen direct zien in welke mate een machine bezet is. We hebben nu een veel beter inzicht in de belasting en kunnen vooraf bijsturen. De collega’s in het kantoor hebben direct een overzicht.

Ik ben geen PC-fan, daar moest ik langzaam aan wennen. Het voelde in eerste instantie vreemd aan om het werk met de PC te “bewaken”. Maar het helpt wel degelijk. Toch ben ik iemand die nog een keer langs de machines resp. door de hal loopt om ook persoonlijk in contact te blijven en processen live te zien. Dan onderbreek je some het werk, neemt een korte pauze en wisselt een paar persoonlijke woorden. Dat is ook belangrijk.

Wat ga je missen aan het werk bij C.E. Schneckenflügel? Wat kon je bijzonder waarderen?

De samenwerking was altijd fantastisch. Van het kantoor tot en met de productie. Je hebt altijd de steun van het team. Aan de andere kant was het voor mij altijd belangrijk om mijn medewerkers te motiveren en te zien dat ze met plezier aan het werk waren. Er werden ook fouten gemaakt. Dat is menselijk. Maar we zijn een goed team en we steunen elkaar.

Het werk was bovendien plezierig omdat je hier ideeën naar voren kunt brengen en mag uitproberen. Dat is niet vanzelfsprekend.

En nu je met pensioen gaat heb je meer tijd voor…?

Hengelen en motorrijden. En af en toe kom ik toch nog wel in Edewecht kijken.